Czy sztuczna inteligencja może być Twoim idealnym partnerem? W czasach, gdy technologia AI rozwija się w niespotykanym tempie, szukanie miłości w 2024 roku przenosi się na nowy poziom. Od filmowych wizji do rzeczywistości – poznaj świat AI, który jest gotowy pomóc Ci w znalezieniu towarzysza, a może nawet drugiej połówki.
Wirtualne towarzyszki – od fikcji do rzeczywistości
W 2013 roku film “Ona” wywołał burzę emocji, prezentując wizję przyszłości, w której ludzie zakochują się w sztucznej inteligencji. Co ciekawe, Rollo Carpenter, twórca Cleverbot, poczuł déjà vu oglądając film, gdyż jego cyfrowy towarzysz z 1997 roku był już krokiem w kierunku tego, co pokazano na ekranie. Później Spike Jonze, reżyser “Ona”, przyznał, że to właśnie Cleverbot był inspiracją dla filmu, stając się prekursorem obecnie prężnie rozwijającego się rynku AI oferujących towarzystwo.
Nowoczesne aplikacje z AI wykorzystują zaawansowane algorytmy generatywne, jedną z takich aplikacji jest oczywiście ChatGPT. Algorytmy te pozwalają użytkownikom na płynną rozmowę w języku naturalnym. Dzięki nim użytkownicy mogą prowadzić dialogi na różnorodne tematy, otrzymując odpowiedzi niemal nie do odróżnienia od tych pochodzących od prawdziwych ludzi.
AI oraz miłość – nowe oblicze randek online?
W Silicon Valley powstała Replika – popularne narzędzie do tworzenia przyjaźni wspomagane przez AI. Appka zrobiła furorę, gdy jej twórcy zdecydowali się na włączenie możliwości prowadzenia rozmów erotycznych.
Z drugiej strony, rumuńska firma DreamGF osiąga miesięczne przychody przekraczające 100 tysięcy dolarów dzięki generatorowi wirtualnych dziewczyn, który umożliwia również tworzenie obrazów o charakterze 18+.
Kluczową cechą DreamGF.ai jest możliwość szczegółowego dostosowania wyglądu wirtualnej dziewczyny. Użytkownicy mają swobodę w wyborze różnych cech, takich jak etniczność, typ ciała, kolor i styl włosów, czy ubiór. Daje to unikalną szansę na stworzenie postaci, która idealnie odpowiada indywidualnym upodobaniom.
DreamGF.ai idzie jednak dalej, umożliwiając również personalizację zainteresowań, hobby i zawodu wirtualnej partnerki. Dzięki temu interakcje z wirtualną postacią stają się bardziej angażujące i realistyczne, pozwalając na stworzenie głębszej, bardziej spersonalizowanej więzi.
Platforma oferuje także możliwość generowania zdjęć, a w przyszłości również filmów z udziałem stworzonej wirtualnej dziewczyny, co otwiera nowe perspektywy dla rozrywki i interakcji.
Użytkownicy mogą również komunikować się z wirtualną postacią za pomocą wiadomości tekstowych, a planowane są również interakcje głosowe, co sprawia, że doświadczenie staje się jeszcze bardziej dynamiczne i przypomina prawdziwą konwersację.
Podobnie jak w aplikacjach randkowych, DreamGF.ai wykorzystuje algorytm dopasowania, aby łączyć użytkowników z AI-generowanymi postaciami na podstawie wspólnych zainteresowań i wyglądu, dodając element grywalizacji i spontaniczności do procesu tworzenia wirtualnej partnerki.
Oprócz DreamGF na rynku pojawiły się również inne platformy takie jak Kupid AI, Anima, FantasyGF oraz Candy.ai.
Kontrowersje i wyzwania etyczne
Twórcy tych innowacyjnych narzędzi są jednak świadomi kontrowersji. Martin Galovic, założyciel FantasyGF, przyznaje, że rynek AI oferujących wirtualne romanse może przewyższyć popularnością platformy takie jak OnlyFans, ale jednocześnie obawia się o potencjalne oddzielenie użytkowników od prawdziwych relacji i wzmacnianie szkodliwych postaw.
Z kolei założyciel DreamGF nie przejmuje się, gdy użytkownicy wyrażają się wulgarnie do chatbota, argumentując, że lepiej, aby robili to maszynie niż prawdziwej kobiecie.
Rollo Carpenter z Cleverbot stara się unikać trendu AI-inspirowanych pornograficznie dziewczyn, dążąc do stworzenia towarzystwa z AI wolnego od takich elementów. Podkreśla równy podział płci wśród użytkowników Cleverbot, co świadczy o zastosowaniu narzędzia nie tylko przez mężczyzn i o usuwaniu nieodpowiednich treści z jego bazy danych.
Carpenter podkreśla rolę maszyn w komunikacji międzyludzkiej, zwracając uwagę na to, że ludzie często wyrażają się w obecności maszyn inaczej niż w towarzystwie bliskich osób. Podkreśla, że istnieje potrzeba wyrażania emocji i myśli w sposób, który może być mniej komfortowy lub możliwy w osobistych relacjach. Uważa on, że wykorzystywanie maszyn do wyrażania uczuć może być cennym wsparciem, szczególnie w świecie, gdzie samotność się zwiększa, a terapia jest nieosiągalna dla wielu osób.
